Przemyślenia w formie artystycznej
Każdego cholernego dnia dzwoni budzik, więc z niechęcią wstajesz. Idziesz zjeść byle jakie śniadanie, popijając je kubkiem czarnej kawy. Kolejno myjesz zęby i czeszesz poczochrane włosy. Wkładasz swój najlepszy strój, aby wyglądać nienagannie. Odpalasz silnik starego samochodu. Jedziesz nudną drogą do znienawidzonej pracy. Wieczorem wracasz do domu. Zjadasz późną kolację, którą sam sobie przygotujesz. Skaczesz znudzony po kanałach telewizyjnych. Jak zwykle te same filmy i ciągnące się seriale... Myjesz się, aby zmyć brud z całego dzisiejszego dnia. Idziesz spać do niewygodnego łóżka. I to samo każdego kolejnego dnia. W końcu coś w Tobie całkiem pęka. Otwierasz zmęczone oczy i od razu zalewa cię fala. Fala smutku oraz uczucia cholernej bezradności. Tracisz całkowicie swój apetyt, a Twoje śniadanie jest tylko kubkiem kawy. Stajesz przed lustrem i widzisz zmęczonego życiem człowieka. Nie przejmujesz się, co dzisiaj na siebie włożysz. Przecież to i t
